Ben Optimus Prime
Hala normal bir şekilde yaşayan insanlara sesleniyorum.
Ben Optimus Prime Hala normal bir şekilde yaşayan insanlara sesleniyorum Nerdesiniz? Napıyorsunuz? Nasıl tanışmadık? Neden herkes her şey normalmiş gibi davranıyor? Neden herkes telefonuna bakıyor? Neden bana en son hangi kitabı okudun diye soran çoğu arkadaşım yurtdışında?
Aaaa pandemi başlayalı nerdeyse 4 yıl olmuş Aaaa lise biteli nerdeyse 10 yıl olmuş Dedi ve yavaşça instagrama girdi Son hikayesini kimler görmüş baktı O gün koyduğu hikayeleri baştan izledi Pandemi başlayalı 4 olmuş, zaman ne kadar hızlı geçiyor reelı gördü Bunu ben de yapıyorum Ama en azından yaparken kendimden nefret ediyorum Sen de ediyor musun?
Kötü hissediyorum Instagrama bakıyorum Instagrama bakıyorum Bağımlı oluyorum Kötü hissediyorum İlk başta niye kötü hissetmiştim?
4 yıl geçti Bağımlı olup sürekli yakınmak hoşuma mı gidiyor? Yoksa algoritma cidden iyi mi? (evet) Cidden iyi Buluşup beraber telefonlarımıza bakalım mı? Evet
Şimdi herkes beni gördüğünde okuduğum kitabı soracak Umarım tanıdıklarım bunu okumuyordur İyiki varsınız sevgili tanıdıklarım Lütfen bana bu yazıyla ilgili mesaj atmayın
Son birkaç ayda sadece 1 kitap okudum Last Evenings on Earth isimli Şilili bi yazarın kısa hikaye kitabı Ülkesi politik olarak kötü olduğu için başka yerlere dağılmış insanların hikayelerini anlatıyordu Tanıdık geldi
Bu yazıyla ya da şiirle ya da neyse artık Kötü hislerimi yazıp size sattım Siz de oooo kötü his oley dediniz Neden bunu paylaşıyorum? Sadece kendim için yazamaz mıyım? Kesinlikle yazıyı paylaştıktan sonra sürekli sayfayı yenileyip gelen yorumlara bakmayacağım Kesinlikle dışardan onay almam gerekmiyor BoJack Horseman harika Bo Burnham harika En depresif benim En havalı benim Ben diğer insanlar gibi değilim Çok farklıyım (şaka yapıyorum bunu da anlamadıysanız çüş)
Bi arkadaşımla buluştuk İkimiz de telefonumuza bakmayalım dedik Konuştuk Arkadaşım malmış Gitsin diye sürekli telefonuma baktım
Bu düşünceleri/duyguları yaşadığım için kendime eski model bir kamera aldım.
Hayattan zevk aldığım şeylere bakmam gerekiyor, içimdeki Dionysos'u açığa çıkarmam gerekiyormuş. Bunu fark edince fotoğraf çekmekten zevk aldığıma kanaat getirdim ve "Ne duruyorum?" diye düşündüm. Aldım ve bugün bir sürü fotoğraf çektim. Maalesef şarjı bitti... Ders çalışmayı bitirdiğim için biraz sosyal medyaya bakayım dedim ve bu yazıyı gördüm. Bundan 3 yıl önceki ben olsa dikkate almazdı bu yazıyı. Fakat lise hayatımda edindiğim arkadaşlıklar, okuduğum kitaplar, konuştuğum hocalar bazı şeylere değer vermem ve bu değerleri nasıl seçmem gerektiğini öğretti. Onlardan ve onları dinleyen kendime teşekkür ederim. Sana da teşekkür ederim bu yazıyı yazmama olanak sağladığın için. Artık senin önerdiğin filmleri izleyip, fotoğraf çekip/paylaşıp, sadece uzanıp, ders çalışıp kendimi güzel bir hayat yaşadığım konusunda ikna edebiliyorum. Etraf çok tuhaf gelse de o tuhaflıkları çekip kendimi mutlu ediyorum. İncelikleri seviyorum ve böyle olmaya çalışıyorum. Hayatın biz istediğimizde güzel olduğunun farkına vardım. Kısacası mutluyum.
Haklı olman hoş, sana haklısın demek manasız. Algoritma çalışıyor. Sigaranın etkisi azaldı ve insanlığa yeni bir bağımlılık lazımdı. Tüketecek paramız yoktu ekonomi boktu. İnsanlar ellerinde ne varsa onu verdiler. Hic bir şeyi olmayanin bile zamanı vardi. Onlar da zamanını verdi. En onemlisini..